Bert was voortdurend op zoek naar plantmateriaal. Midden jaren dertig trof hij in een partij Noorse esdoorns in België een zeer zeldzame rode mutant aan. Hij kweekte deze op tot een nieuwe soort, die tot op de dag van vandaag bekend staat als Faassen’s Black. Berts oudste zoon Noud wist er na de bevrijding Canada enthousiast voor te maken. Het Tegelse bedrijf groeide daarna als kool en kon zich op zeker moment zelfs de grootste van Nederland noemen. Hoofdactiviteit bleef het kweken en verkopen van planten voor bossen en plantsoenen. Samen met John Bergmans begon Faassen daarnaast parken, particuliere tuinen, sportvelden en begraafplaatsen aan te leggen. Grootheden zoals Frits Philips en de gebroeders van Doorne (DAF) behoorden tot hun klantenkring. Ze waren bij Faassen-Hekkens kind aan huis. In 1963 kwam Bert te overlijden. Noud volgde hem op, maar stierf, veel te jong, in 1974. Broer/medevennoot Sjraar nam de zaak over. Faassen-Hekkens had inmiddels ook grond in Belfeld en Reuver. “Hij die een boom plant, plant hoop”, zei de Amerikaanse dichter Lucy Larcom ooit. De boomkwekersfamilie Faassen doet dat al 130 jaar.